Assamese Poem অসমীয়া কবিতা

Assamese Sad Poem By Bikiron Phukan🌿

নিৰুদ্দেশ হৃদয়ৰ

কোমল আচ্ছাদন…

মৰম যেন এক

ৰি ৰিয়া বতাহৰ

মিশ্ৰিত জলতৰংগ !

আজিও মোৰ বৰকৈ

মন যায়…জানা ?

শত্ৰুতাৰ ঘ্ৰাণ ভেদি

এক বাৰ যেন ৰমগৈ

তোমাৰ নঙলা মূখত …

পৰম তৃপ্তিৰে চাম

তোমাৰ তেজগোৰা দুচকু !

মই আন বোৰৰ দৰে নহয় !

বিদ্যা শপত…

যদি একেই হলো হেতেন নহয় ?

বহু বছৰৰ আগতেই 

তোমাক পাহৰি পেলালো হেতেন

আৰু সমূখত যদি

কোনোবা দিনা লগো পালো হয় ?

নিশ্চয় মুখেৰে ভোৰভোৰালো হেতেন …

মতলৱ নাই !

তোৰ নিচিনা ধেই ছোৱালী আছে !

কিন্তু ইমান থাৰ্ড ক্লাছ প্ৰেম অন্তত 

মই কৰা নাছিলো !

আৰে মোৰ

এইখন হৃদয় হয়…

তপত ৰদৰ কোনোৱা কোণত

থিয় হৈ থকা

বদনামী মৰুদ্যান নহয়টো …

যে মই লেলাৱটিত লিখিম

পৃষ্ঠা পষ্ঠা জিঘাংসা !

আঘাট পালে খঙ উঠে

খঙ উঠিলে গালি দিও…

বকো - চিঞৰো - 

কান্দো - উচুপো

অবাইচ হওঁ

কিন্তু জান …

কাবৌ কৰিছো

মৰমক হিংসা বুলি নকবা …

তোমাৰ বাবেইটো

সহ্য কৰি যাওঁ

বহু অভিজাত

মানুহৰ বেত্ৰাঘাট !

আৰে আজিও মই বিন্দাছ কওঁ

প্ৰেম কৰিছিলো,কৰো

আৰু মৃত্যুৰ পিছতো কৰি যাম !

হয়টো তোমাৰ হাতত থাকিৱ পাৰে

মোক ঘৃণা কৰাৰ জটিল কিটিপ… !

কিন্তু মোৰ কাষত পাৱা

তোমাক ভালপোৱাৰ

লাখে লাখে অজুহাত !

……………………………বিকিৰণ ফুকন ।